Değil mi yaa... Hayatım boyunca hiç, okulu bitirir bitirmez işe giricem, çalışıp çok para kazanıcam diye bir hayalim olmadı. Hep okul'dan sonra yapacaklarımı düşündüm. Görmek istediğim çok ülke, yapmak istediğim çok şey var. Hep bunların hayalini kurdum. Sadece gidip görmek değil, o ülkelerde kalıp yaşamak istiyorum. İzmir'de doğdum, İzmir'de büyüdüm, İzmir'de okudum, çalışmaya da İzmir'de başlayıp burda yaşlanmak istemiyorum.
Hayatımda, ailemden uzak, kendi ayaklarım üstünde yaşadığım, eğrisiyle doğrusuyla kendi yolumu çizip, alnımın akıyla geçtiğim zamanlar olsun istiyorum. O yüzden, eğer işi kabul etmezsem, sadece Wat için değil, tüm bunlar için kabul etmemiş olucam ve pişman olmıycam.
Çok sağolun arkadaşlar, şirket'in bana verdiği 5 günlük karar sürecinin 3. günündeyim. Ama anladığım kadarıyla gönlümden geçen bu işi kabul etmemek. Bu zaman diliminde, amerika'daki işverenden de kabul cevabı gelir diye umuyorum. Şayet daha, vize görüşmesine bile girmedim.
Hepinize teşekkür ederim, özellikle de reyes, çok sağol, durumu oldukça sorguladım sayende

Teşekkürler calkan, gaza ihtiyacım vardı, karşılayan sen olmuşsun.

Bookmarks