cleveland maceram

**maliarici** · 15-12-2009, 01:18 AM

cleveland maceram
BAŞLANGIÇ

her şey konyada ki okulumun uzamasıyla başladı.ingilizcemin iyi olmasına rağmen ne erasmustan ne diğer programlardan yararlanabiliyordum.üniversitenin ilk yıllarıdan beri aklımdan çıkmayan yurtdışına çıkma hayali 2008 yazında gerçek olabilirdi wat programını araştırdım.ve son sınıfların da başvurabilme hakkıyla ankarada ki bir şirkete başvurdum. tarih mart 2008
ROAD SHOW
mart 2008 in ortalarında ciee roadshowa katıldım.sırayla işverenlerle görüşülüyordu istanbulda the marmara hotel de hmshost şirketinin yetkilisi linda farrell a görüştük
ilk başta iyi bir insan profili çizen bu orta yaşlı amerikalı hanımın melek maskesi takmış bir şeytan olduğunu ve amerikada beni çok zor günlerin beklediğini bilsem belki hemen orada vazgeçerdim.ama iyi ki öyle olmamış.kadın bize hangi eyaleti seçeceğimizi sordu ben önce newjersey istiyordum çünkü dayım ordaydı ama maalesef orda yer kalmamış geriye chicago texas ve cleveland kalıyodu.nedense cleveland bana iyi bir seçenek gibi göründü ve orayı seçtim.linda hanım bize iletişim bilgilerini hms hosta nasıl gideceğimi havaalanında beni kimin karşılayacağını tek tek anlattı o gün sakallıydım işe gelirken düzenli traş olmamı tembihledi.ve iş sözleşmesini imzaladı.ben de otelden kafamda soru işaretleriyle beraber ayrıldım.şirkete daha para vermemiştim ve vazgeçebilirdim.1 hafta araştırma yaptım.ve şirkete 800 avroyu bayıldım.

VİZE BAŞVURU SÜRECİ
13 saatlik tren yolculuğuyla konyaya geri döndüm.sınavları verip okulu bi daha uzatmadan amerikada yüksek lisans hayalleriyle derslere daha bi sıkı sarıldım.herkesle vedalaşmaya başladım.
nisan ayının ortalarında ds formum geldi.vize görüşmem 10 mayısta 9 mayısta ankaraya gidip ankarada okuyan liseden arkadaşlarla buluştuk.daha önce vize görüşmesine girmiş arkadaşımdan tiyoları alıp.sabah 9 da konsolosluğun yolunu tuttum.
konsoloslukta vize almaya çalışan göçmenlerin arasından kıvrılıp sıra numaramı aldım ve beklemeye başladım . görevli bayan adımı okulumu bölümümü babamın işini sorup have a nice holiday dedi.heyecandan did ı got the visa dedim.sure sözünden sonra konsolosluktan uçarak çuktım.

oryantasyon
mayısın sonunda ankara sherıton(şerıtın)otelde ciee nin oryantasyonuna gittim.çokta gerekli bir şey olmadığını öğrendim.kısaca kadın her sorunda call ciee diyodu.bende bu numaraya ilk andan itibaren bir çok kez aradım.
devamı haftaya....

**neo-kimyager** · 15-12-2009, 05:05 AM

hocam işin amerika kısmına gelelim

bekliyoruzzz

**maliarici** · 15-12-2009, 08:59 AM

İSTANBUL
Haziranın 8 inde son final sınavıma girdikten sonra bu arada okulu uzatmıştım 6 tane alttan dersim vardı.en zor ders olan finansal yönetimden 3.kez tecrÃ¼be ettiğim sınava da girdikten sonra konyayla ömÃ¼r boyu tÃ¼rkiyeylede birsÃ¼reliğine ilişkim bitmiş gibi görÃ¼nÃ¼yordu.uçak biletim 12 haziran saat 16 idi galiba.İstanbula bilet alıp 9 haziran sabahında şehri istanbula vardım.zeytinburnuna teyzeme gittim.o nun durumdan haberi var zaten bÃ¼tÃ¼n belgelerimi(ds-pasaport-kimlik)fotokopilerini çekip teyzeme verdim.Artık bi kaç kez gördÃ¼ğÃ¼m istanbulu gezmeye başlayabilirim hemen hemen bÃ¼tÃ¼n tarihi yerlerini gezdim son öğrenci indirimimle arkadaşlarımla görÃ¼ştÃ¼m.12 haziran saat 14 te atatÃ¼rk havaalanındaydım.o gÃ¼ne kadar sadece antalya havaalanını görmÃ¼ştÃ¼mve uçaklara uzaktan bakanlardandım.ilk uçak seyahatim olacaktı ve 11 saat sÃ¼recekti.valizimi sırt çantamı ve postacı tipi çantamı 1 bÃ¼yÃ¼k 2 kÃ¼çÃ¼k luggage ım vardı.valizi tartıp uçağa gönderdiler.diğerlerini yanıma aldım.delta hava yollarıyla 700 euroya uçuyordum bu arada.görevliler yardımcı oldu.benim gibi 3-4 tane daha wat öğrencisi vardı gerisi tÃ¼rkiye-abd arası mekik dokuyan orta yaşlı kişiler ve orada eğitim gören tÃ¼rk öğrencilerdi.pek fazla amerikalı yoktu.valizleri verdkten 10 dakika sonra uçağın saat 20.00 de kalkacağını öğrendim.teyzeme geri döndÃ¼m.saat 18.00 de geri geldim bu sefer de saat 22.00 ye ertelenmiş uçuş.bize yemek fişi verdiler 10 liralık kadar.orada bir pizza yedim diğer watçı arkadaşla beraber o da alaskaya gidiyormuş.bu arada unuttuğum bişey babamı saat 13.00 de aradım.ben amerikaya gidiyorum diye(vadafone reklmındaki gibi

) ablam allhtan sabahtan söyemiş babam tamamen karşı olmasına rağmen amerikaya gidene kadar o gÃ¼n içinde 4 kere aradı uçak dha kalkmadımı gidince haber et diye.saat 10:00 gibi uçak piste yanaştı. ayakkabılara kadar çıkarıp x-ray dan geçtik.ve nihayet 10.30 gibi uçaktaydık.pencere kenarında ki yerimi aldım.yol arkadaşım tÃ¼rkmenistanlı bir wat öğrencisiyidi onunda 2.yılımış ve orlando ya oyun parkına gidiyormuş.uçak nihayet hareket etti 10-15 dakika dÃ¼z gittikten sonra burnunu havaya kaldırıp bir sÃ¼red öyle gitti en heycanlı kısmı o bide inerken.sonra yavaş yavaş dÃ¼zeldi ve istanbulu ayaklarımızın altına aldık.ilk uçak deneyimi unutulamayacak birşey.ilk 1 saat bir şey olmadı sonra ı-94 formunu doldurduk.film izledik 2 tane mÃ¼zik dinledim sigarasızlıkan kafayı yedim sohbet ettik dergileri okudum bulutları seyrettim uyuyamadım velhasıl 11 saat geçri karşımdaki ekranda 5 dk sonra ny ta olacağımız bildirildi.ve uçak kalktığı gibi heyacan verici bir şekilde piste indi.eşyalarımı alıp alaskaya devam edecek arkadaşlarla havaalanının içindeki koridordan polis kontrol merkezine ve valizleri alacağımız yere vardık.

devamı yakında.....