Bir Work and Travel Hikayesi-2014,Lake George,New York

[rapsolut]

Tek başınamı Wat yapmıştım bu soru benim için cidden önemli çünkü bu yaz bende tek başıma wat yapıcam ve orda tek kalmaktan korkuyorum insan yinede birtanecik türk istiyor ya

kardeş konunun linkini not defterime kaydettim lütfen anlat bende gideceğim hayatımın şu anda tek amacı wat çok şeyler katar pls

Sadece iki istek çok az ama :P neyse şaka bi yana sadece 1 kişi için bile çok değerli olacağını,kafasındaki bazı soruları giderebileceğini biliyorum ve o yüzden yazıyorum.yazıyı kısım kısım yazacağım.tek bir seferde yazıp sıkmak istemiyorum

1.BÖLÜM (GİDİŞ)

Benim hikayem 27 Haziran 2014 Cuma günü,saat 14.30 da son sınavımdan çıkıp 18.30 uçağı ile İzmir'den İstanbul'a giderek başlıyor.Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF'de olduğum için maalesef WAT'a en son katılanlardan biriydim.Maalesef diyorum çünkü ne kadar erken giderseniz o kadar iyi.Sebeplerini yazımın içinde bulabilirsiniz.Neyse İstanbul'a indim ve 28 Haziran sabahı saat 06.00'da Roma aktarmalı New York uçağım var.Uçağın kalkmasına 10 saat var ve hava alanında beklemektense abimin evine gittim ve yakın arkadaşlarım da geldi.3 ay boyunca görüşemeyeceğimiz için son kez takılalım dediler ve hayatımın en büyük hatasını yaptım o gece içtiğim içkiler yüzünden Lake George'a varana kadar çok kötü karın ağrıları çektim siz siz olun son akşamınızı içki içerek değil çay kahve içerek sakin bi şekilde geçirin neyse biz gece 2'de eve geldik ve 4'de servis ile hava alanına gidicem.en azından 2 saat uyusam benim için iyi olur diye düşündüm ve abim uyanmasa saatimi kurmama rağmen uyuyakalmıştım.yani WAT ile ilgili yazdıklarım tamamen buraya kadar olabilirdi neyse ki abim uyandı ve hikayenin devamının da olmasını sağladı

Sonuç olarak 10-12 saatlik bir yolculuk sonunda Roma üzerinden New York'a vardım.Ben tek başıma gitmiştim ve tek başına WAT yapmanın en sıkıcı yanlarıdan biri o kadar saat yol çekerken yalnız olmanızdır.Yanımda Amerika'lı bir çocuk oturuyodu onunla çok güzel muhabbetimiz oldu hatta indiğimde babası ile de tanışmıştım ama yine de kendi arkadaşınız gibi olmuyo JFK'nin ufak terminallerinden birine indim kapıdan çıktım ve şaka gibiydi.New York'taydım ve tek başımaydım.Müthiş bir heyecana ve feci bir korkuya kapıldım.Bu forumdan aldığım yol tarifleriyle gidecektim Lake Goerge'a.Önce Shuttle kullanarak Port Authoritye'e gitmem gerekiyordu.Shuttle'ın ücreti 16$ dı adama 100 dolar uzatıyorum ve bana diyor ki "change".Çıkartıp 50 dolar veriyorum yine change diyor adam tam 16$ istiyordu ve parayı da başka bir yerde bozduramıyordum.Dedim her şey buraya kadar ya gidemicem geri dönsem mi acaba die ilk kez düşündüm.Sonra şansıma kredi kartımı kullanabildim ve biletimi aldım Time Square'in yanından geçerek Port Authority'e vardım Greyhound firmasını buldum ve Lake George'a bir bilet istediğimi söyledim.Ama adam Lake George die bir yeri hiç duymadım dediğinde şok oldum.Lake George'u bilgisayar ekranı gibi bir şeye yazdım yine çıkmadı.2.kez dedim her şey buraya kadar acaba geri mi dönsem die ama bir şekilde hallederek biletimi aldım.Port Authority çok kasvetli ve pislik bir ortamdı.Türkiye'de ki otogarlar kesinlikle bin kat daha güzel.Neyse 5 saat gibi zorlu bir yolculuk geçirdim.Zor olma sebebi otobüsün içi çok soğuktu,gittiğinizde görürsünüz klima manyağı hepsi ve üzerimde sadece ince bir gömlek ve şort olduğu için titreyerek 5 saat yolculuk çektim.Bu arada yoldayken işverenime mail attım ve yolda olduğumu nasıl geleceğimi sordum.Bana Glens Falls'da in dedi ve taksi çevirerek verdiğim adrese gel dedi.Neyse saat gece 12'de Glens Falls denilen yere indim ve etrafta bir tek ben vardım.Çok ıssız bir ortam,cebimde 1000 $ elimde valizim yabancı olduğum her halimden belli.3.kez dedim her şey buraya kadarmış die ama tam o sırada yoldan kadın geçiyodu kadına yalvar yakar durumumu anlattım ve taksiye ihtiyacım var dedim.Kadın saolsun taksiyi çağırdı ve kadına nolur gitme beni burda bırakma die yalvardım resmen kadın işinin olduğunu ve gitmesi gerektiğini söyleyince bir şey diyemedim.5 dk içinde taksi geldi ve adama Samoset Cabins die bir yere gitmek istiyorum dedim adam öyle bir yer bilmiyorum dedi.Bu arada yer yön bilgileri sıfır bunu da öğreneceksiniz.Biz Türkler gibi girişken değiller Adam telsizle bir kaç yere sordu ve öğrendi.Taksiyle giderken yolda 4 zenci durdurdu arabayı.Onlarda bindi taksiye ve bana bir sürü soru sordular ve Türkiye'den geldiğimi söyleyince hepsi şok oldu.O kadar uzaktan buraya insan nasıl gelir die güldüler küfür ettiler falan saat gece 12.30 oldu ve hiç bilmediğim bir yerde 4 zenci 1 taksi şöförü ve ben 6 kişi son ses müzik açık kafa sallaya sallaya gidiyorduk sonunda konaklayacağım yeri bulduk ve taksiden indim.Zenci dostlarım saolsun valizimi taşımama yardım ettiler Daha sonra Samoset için bir efsane olan Mick'i buldum anahtarımı aldım ve gece yarısı 01.00'da uyumakta olan iki oda arkadaşımı korkutarak odaya girdim.Böylece 27 Haziran saat 18.30'da İstanbul uçağı ile başlayan WAT gidiş hikayem 29 Haziran 01.00'da Samoset Cabins'e ulaşarak son buluyordu..

[Basar]

Sadece iki istek çok az ama :P neyse şaka bi yana sadece 1 kişi için bile çok değerli olacağını,kafasındaki bazı soruları giderebileceğini biliyorum ve o yüzden yazıyorum.yazıyı kısım kısım yazacağım.tek bir seferde yazıp sıkmak istemiyorum

1.BÖLÜM (GİDİŞ)

Benim hikayem 27 Haziran 2014 Cuma günü,saat 14.30 da son sınavımdan çıkıp 18.30 uçağı ile İzmir'den İstanbul'a giderek başlıyor.Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF'de olduğum için maalesef WAT'a en son katılanlardan biriydim.Maalesef diyorum çünkü ne kadar erken giderseniz o kadar iyi.Sebeplerini yazımın içinde bulabilirsiniz.Neyse İstanbul'a indim ve 28 Haziran sabahı saat 06.00'da Roma aktarmalı New York uçağım var.Uçağın kalkmasına 10 saat var ve hava alanında beklemektense abimin evine gittim ve yakın arkadaşlarım da geldi.3 ay boyunca görüşemeyeceğimiz için son kez takılalım dediler ve hayatımın en büyük hatasını yaptım o gece içtiğim içkiler yüzünden Lake George'a varana kadar çok kötü karın ağrıları çektim siz siz olun son akşamınızı içki içerek değil çay kahve içerek sakin bi şekilde geçirin neyse biz gece 2'de eve geldik ve 4'de servis ile hava alanına gidicem.en azından 2 saat uyusam benim için iyi olur diye düşündüm ve abim uyanmasa saatimi kurmama rağmen uyuyakalmıştım.yani WAT ile ilgili yazdıklarım tamamen buraya kadar olabilirdi neyse ki abim uyandı ve hikayenin devamının da olmasını sağladı

Sonuç olarak 10-12 saatlik bir yolculuk sonunda Roma üzerinden New York'a vardım.Ben tek başıma gitmiştim ve tek başına WAT yapmanın en sıkıcı yanlarıdan biri o kadar saat yol çekerken yalnız olmanızdır.Yanımda Amerika'lı bir çocuk oturuyodu onunla çok güzel muhabbetimiz oldu hatta indiğimde babası ile de tanışmıştım ama yine de kendi arkadaşınız gibi olmuyo JFK'nin ufak terminallerinden birine indim kapıdan çıktım ve şaka gibiydi.New York'taydım ve tek başımaydım.Müthiş bir heyecana ve feci bir korkuya kapıldım.Bu forumdan aldığım yol tarifleriyle gidecektim Lake Goerge'a.Önce Shuttle kullanarak Port Authoritye'e gitmem gerekiyordu.Shuttle'ın ücreti 16$ dı adama 100 dolar uzatıyorum ve bana diyor ki "change".Çıkartıp 50 dolar veriyorum yine change diyor adam tam 16$ istiyordu ve parayı da başka bir yerde bozduramıyordum.Dedim her şey buraya kadar ya gidemicem geri dönsem mi acaba die ilk kez düşündüm.Sonra şansıma kredi kartımı kullanabildim ve biletimi aldım Time Square'in yanından geçerek Port Authority'e vardım Greyhound firmasını buldum ve Lake George'a bir bilet istediğimi söyledim.Ama adam Lake George die bir yeri hiç duymadım dediğinde şok oldum.Lake George'u bilgisayar ekranı gibi bir şeye yazdım yine çıkmadı.2.kez dedim her şey buraya kadar acaba geri mi dönsem die ama bir şekilde hallederek biletimi aldım.Port Authority çok kasvetli ve pislik bir ortamdı.Türkiye'de ki otogarlar kesinlikle bin kat daha güzel.Neyse 5 saat gibi zorlu bir yolculuk geçirdim.Zor olma sebebi otobüsün içi çok soğuktu,gittiğinizde görürsünüz klima manyağı hepsi ve üzerimde sadece ince bir gömlek ve şort olduğu için titreyerek 5 saat yolculuk çektim.Bu arada yoldayken işverenime mail attım ve yolda olduğumu nasıl geleceğimi sordum.Bana Glens Falls'da in dedi ve taksi çevirerek verdiğim adrese gel dedi.Neyse saat gece 12'de Glens Falls denilen yere indim ve etrafta bir tek ben vardım.Çok ıssız bir ortam,cebimde 1000 $ elimde valizim yabancı olduğum her halimden belli.3.kez dedim her şey buraya kadarmış die ama tam o sırada yoldan kadın geçiyodu kadına yalvar yakar durumumu anlattım ve taksiye ihtiyacım var dedim.Kadın saolsun taksiyi çağırdı ve kadına nolur gitme beni burda bırakma die yalvardım resmen kadın işinin olduğunu ve gitmesi gerektiğini söyleyince bir şey diyemedim.5 dk içinde taksi geldi ve adama Samoset Cabins die bir yere gitmek istiyorum dedim adam öyle bir yer bilmiyorum dedi.Bu arada yer yön bilgileri sıfır bunu da öğreneceksiniz.Biz Türkler gibi girişken değiller Adam telsizle bir kaç yere sordu ve öğrendi.Taksiyle giderken yolda 4 zenci durdurdu arabayı.Onlarda bindi taksiye ve bana bir sürü soru sordular ve Türkiye'den geldiğimi söyleyince hepsi şok oldu.O kadar uzaktan buraya insan nasıl gelir die güldüler küfür ettiler falan saat gece 12.30 oldu ve hiç bilmediğim bir yerde 4 zenci 1 taksi şöförü ve ben 6 kişi son ses müzik açık kafa sallaya sallaya gidiyorduk sonunda konaklayacağım yeri bulduk ve taksiden indim.Zenci dostlarım saolsun valizimi taşımama yardım ettiler Daha sonra Samoset için bir efsane olan Mick'i buldum anahtarımı aldım ve gece yarısı 01.00'da uyumakta olan iki oda arkadaşımı korkutarak odaya girdim.Böylece 27 Haziran saat 18.30'da İstanbul uçağı ile başlayan WAT gidiş hikayem 29 Haziran 01.00'da Samoset Cabins'e ulaşarak son buluyordu..

bozuk çıkmayınca geri dönsemmi kısmına haykırdım resmen devam pls çok akıcı sağolasın emeklerin ıcın