17 mart sabah 11.00 de vize görüşmem vardı gerekli işlemlerden sonra parmak izi daha sonra zorlu bir bekleyiş başladı. sıra karışık ilerlediğinden sürekli tetikte oluyor insan bir anda sıram geldi heyecanımı yenmeye çalışıyordum. tedirgindim çünkü SON SINIF öğrencisiydim yanımda herhangi bir belge veya sözleşmem yoktu geri döneceğime dair. neyse ki sormadı hafif toplu dazlak tatlı memurumuz .2 tane soru sordu:

gideceğin yer hakkında ne biliyorsun
niçin bu işi seçtin

ilk soruya hazırlıksıztım tam cümle kuramadım ama gülümsemeyi rahat tavrı hiç eksik etmemem gerektiğini biliyordum. kısacası geçtim arkadaşlar lütfen heyecandan titreseniz dahi belli etmeyin pasaportu verin gelin başarılar