araba konusunu unuttum.konsere gitmeden önce satıcıyla konuşup anlaştık çalıştığı yere gittik. bize arabayı gösterdi pinkfloyd direksiyona geçti sonuç; hüsran. frenlerde bi arıza vardı. frene basınca fren pedalı titriyordu. satıcıya söyledik çok önemli bi arıza değil dedi 20$ bişeymiş. tabi bizim mantığımıza yatmadı. 20$ bişey olsa niye yaptırmasın ki. arabayı tamirciye götürcez baktırcaz dedik. adam arabayı vermedi, tabi haklıda. bizde arabasız tamirciye gittik arızayı tarif ettik 500$ tutar dedi. eğer kendiniz yaparsanız malzemeleri 300$’a satılıyomuş. biz kendimiz nasıl yapcaksak. çıktık tamirciden satıcının yanınan bi daha gittik. bizden 2500$ istiyodu araba için. normalde kabul etmiştik ama arızayı duyunca 2000’e indik adamda olmaz dedi ve ayrıldık. hayırlısı buymuş dedik. çünkü arabayı almak istiyoduk ve gezi planımızı bu arabayla yapıcaktık. vegas, canyon, los angelas, san francisco,miami, new york planımızı bu arabayla yapıcaktık ama olmadı. ertesi gün willistona gitcektik ve başka araba bakıcak vaktimiz de yoktu. araba işi iptal olmuştu.
ertesi gün evi öğlenden önce boşaltmamız gerekiyodu. yarın saatlik bi gecikmeyle evi boşalttık ve minneapolis tarih müzesine gittik. çok fazla oyalanmamamız gerekiyodu yine bi 12 saatlik yolculuk bizi bekliyodu. bu seferki yolculukta yol çalışması nedeniyle yaklaşık bi 70 mil fazla yol yapıp gece 3 te eve vardık ve sabah 9 da araba teslim edilmeliydi ve öğlen 1 de iş başı vardı hem de 12 saatlik bi vardiyaBi süre sonra 12 saatlik vardiyaları bitirip normal saatlerime dönmüştüm 1-11 olan.
İlerleyen günler bizi çok sevindiren bi olay oldu. 2 haftada bi paycheck alıyoduk. o gün paycheck günüydü ve normalde 11 dolar olan maaşımız 13 dolardı. tabi merak içinde vardiya managerime sordum oda wallmartın işçi maaşlarıının en düşük 17.50$ yapması ve bizim işyerindeki elemanların orda çalışmak istemleri sebebiyle patron herkesin maaşını 2 dolar yükseltmişti ve bonuslarıda hergün 16 dolara çekmişlerdi. böyle olunca umduğumuzdan daha çok para geçti elimize.
bi şekilde günler geçiyodu.işyerindekilerde, üst kattaki arkadaşlarla muhabbeti ilerlettikçe daha kolay oluyodu. bizde yavaş yavaş pinkfloydla tatil planı yapıyoduk. araba almıcaktık ama vegastan araba kiralayıp batı kıyısını arabayla gezicektik sonra uçakla miamiye geçmek istiyoduk. Araba olarakda normal bişey istemiyoduk. fox rent a car’ın sitenden camaro, challanger yada mustang olan seçeneğe karar verdik . amerikaya gelmişken klasik bi arabaya binmek lazımdı. 2 haftalık bi rezervasyon yaptık ve tam 1400$ tuttu ama ikiye bölcektik 700 dolar kişi başı bişey değildi. o yüzden çok fazla düşünmedik. vegasa uçak bileti alcaktık ama ondan önce işten çıkış tarihini kesinleştirmek lazımdı. çünkü 1 hafta erken çıkmak istiyodum.pinkfloydun vizesi bende önce bitiyodu ve patron vizesiz çalışmasına izin vermedi. bende erken ayrılmak istediğimi belirttim. kabul ettiler.
willistondan direk uçak yoktu vegasa. bize 2 saatlik mesafedeki minotu seçtik gitmek için çünkü direk uçuş vardı.hem managerim de ben sizi bırakırım dedi minota kadar. bizde uçak biletini ordan aldık. araba rezarvasyonunu da tekrar vegasa bırakıcaz diye yaptık. eğer farklı bi yere bırakırsak 700 dolar fazla ödememiz gerekiyodu. bunu ödemek istemedik. sonrasında vegas to miami biletine 300 ve miami to new york biletine de 100 dolar ödedik ve sıra geldi otel rezarvayonuna. vegastada ucuz bi otelde kalmak olmazdı strip üzerinde olmasına karar verdik en uygun seçenek olarak luxoru seçtik. ona 5 gece için 500 dolar ödeyip rezarvasyonları o anlık bitirmiştik.
yavaştan yavaştan herkes ülkesine dönüyodu.çünkü bizim 1 aylık gezme hakkımız ukraynalılarda yokmuş moldovalılarda para harcamak istemiyolardı. bizde son 2 hafta pinkfloydla ikimiz kaldık. bizi de yavaştan heyecan sarıyodu. artık williston sıkıcı olmaya başlamıştı ve kimse de kalmamıştı. bi an önce travel kısmına geçmek istiyoduk. 23 eylül benim son günümde ve 24 ünde vegasa geçicektik. son günlerde fotograf çektirmeler filan derken 23’ü geldi çattı. son gün belki en uzun gündü benim için normalde 3 veya 4 kişi çalışırken o gün hasta olan bi kız nedeniyle 2 kişi çalıştık. son günüm olduğu içinde çok koymadı açıkcası. ve work kısmı artık bitmişti
sıra geldi son paychecki almaya bu bizim için biraz merak konusuydu. çünkü son paychecki alan herkes ekstradan sick hours ve vacation hours alıyor idi. bizde ne kadar fazla alcağımızı düşünüyoduk ve ertesi günü beklemeye koydulduk
son paychecki alıp paraları bankaya yatırıp son hazılıkları yapıp managerin bizi almasını beklemeye koyulduk. ve minot havaalaanı vardıkk
son paycheck
ileriye dönük bi foto
Alıntı
Bookmarks