WAT'da Öğrenci Yanılgıları, Şirket Sıkıntıları Hakkında
Selamlar Arkadaşlar,
Yakın tarihlerde TurkishWat ve özellikle Fiorex'in önderliğinde yayınlanan
bilgilendirilmeniz amaçlı yönergelere ek olarak, piyasada olan olayları özet geçerek öğrencilerin içinde bulunduğu yanılgıları da buna ekleyerek, size az da olsa faydamın dokunabileceğini düşÃ¼ndüm.
Öncelikle Ben Akif, 3 kere bu programa katıldım, bu sene 4.kez katılacağım. Aklınıza gelebilecek her türlü sıkıntıyı da yaşayabileceğiniz güzel anları da hepsini fazlasıyla yaşadığımı düşÃ¼nüyorum.
Genel olarak geliştirilebilecek olan bu konuya tecrübelerime dayanarak önce öğrenci daha sonra şirket hataları olarak değineceğim.
Öğrenci Yanılgıları:
1. Para öncelikli öğrencilerin yanılgıları:
"Work and Travel USA allows international students to discover life in the United States with great flexibility and at an affordable cost. Most importantly you earn money while you "Discover America and Yourself"." (Work and Travel USA, Work in America)
Buradan anladığımız üzere Amerika'da para kazanmaktan çok, size getirilerinin daha önemli olduğudur. Yani öğrenciler gelip görüştüklerinde, ilk amaçları para olabiliyor. Evet ekstrem örnekler karşınızda olabilir maddi anlamda. Son yazımda yaklaşık 9 000 dolar kazandım. Ama bu demek değilki; giden herkes 9-10 bin kazanabilir. 2008 yazında benimle aynı şehirde bulunan bir arkadaşım yaklaşık haftada 60 saat çalışıp 500 küsür dolar alıyordu tâki; bisiklet sürerken yere düşÃ¼p kolunu kırana kadar. Yaklaşık iki hafta kolunu hiç kıpırdatamadı, ve o süreç içinde çalışamadı. durum böyle olunca, en yoğun sezon olan yaz sezonunda, patronu, arkadaşın eksik saatlerini başkalarıyla tamamladı, hal böyle olunca geri iyileştiğinde, eskisi gibi 60 saat yerine kontratında yazan 32 saati almaya başladı ve yazı öyle tamamladı. Özetle; Arkadaş bisikletten düşmeseydi yaz sonunda 6-8 bin dolar kazanabilecekken, 3-4 bin ile yetinmek zorunda kaldı.
2. Şirket gazına gelmiş öğrencilerdeki, olması gerekenden çok stres yapma/az stres yapma sorunsalı:
Şirket araştırması yaptığım zamanlarda, gözlemlediğim ve sonra işin içine girince farkettiğim bir şey, Ofisler'deki danışmanların, "Hayal satma" girişimleri. Genelde 1-2 kez katılmış öğrenciler, yeni katılımcı öğrenciler için iyi bir referans kaynağıdır. Ancak bu çalışanlar part-time olarak ofistedir. Öğrenci gitmiş-gidememiş, sıkıntı yaşamış-yaşamamış bunlar umurlarında değildir. Alacakları 70-100 dolar komisyonu almak için, nabza göre şerbet verirler. Zaten ilk iki cümle konuşmadan sonra o şerbetin kıvamı belli olur danışman için. Öğrenci biraz eğlenceye yatkınsa, "Orada şu kadar arkadaşınız olur, bu kadar eğlenirsiniz, iş çıkışları hep zaten house party olur, araba kiralarsınız, mustang'ler
falan yani orada 100 dolar haftalığıdır, gezer tozarsınız. İŞ vereninizden 4 gün falan izin isteyebilirsiniz...." der.
Öğrenci bunun tam tersinde bir kafadan ise, yani amacı çok böyle
eğlenmek değil de dilini geliştirmek, ve para kazanmak ise şerbetin yoğunluğu hafifletilir. Dil konusunda geliştirmek isteyen öğrencinin ilk stres yaşayacağı yada kafasında kuracağı durum "ya ingilizcem yeterli değilse" dir. Bu az yoğun şerbetin içeriğide danışmanın dudaklarından şöyle dökülür."Dil konusunda sıkıntı yaşama hiç, kafana bile takma. Zaten
okulda aldığın dil eğitimi program için yeterli seviyede. Ha istersen biz uzman eğitmenlerce seni bi mülakata alırız ve seviyeni belirleriz ona göre yönlendiririz." İşte bu az şerbetli konuşma öğrencinin yapısına bağlı olarak, gereksiz bir stres de oluşturabilir, yada stres edip çabalaması gereken yerlerde "zaten iyi ingilizcem çaba sarfetmeme ne gerek var bu kadar ders arasında" demesine de sebep olabilir. Danışmanlar genelde (bahsettiğim tarzda olanlar) toylardır, ve hata yaparlar ama gençlikleri ve bu programa "katılmış" olmaları onların bu kusuralarını öğrenciye göstermez. Dikkat edilmesi gereken bir nokta bu.
3. "Bi Abd'ye gidelim, orada ikinci iş de bulucam!" hayalindeki sıkıntılar:
Evet 2. iş hatta 3. iş yapma imkanınız vardır. Bunun garantisini size kimsecikler buradayken veremez. Veren yalan söyler. Yada "bulursunuz" vaatlerine de bel bağlanmamalı. Öyleki, çalıştığım yerde 6 işi olan bir özbek çocuk var iken, (evet yanlış yazmadım altı!)tek işinden 16 saat alan ve aslında Türkiye'den şu sıralar çoook meşhur(!) olan firmalardan gelmiş çocuklar aynı şehirdeydi. Hatta aynı evde kalıyorlardı. O yüzden bu hayal için temkinli olun. Borçlanırken ona göre borçlanın.
4. "Ucuz şirket kesin bir bit yeniği var bu işte"
Önyargılı olarak yukarıdaki cümleyle yaklaşmak yanlış olduğu gibi, temkinsiz bir şekilde 100 dolar fark için de rezil olmamak lazım. bu dengeyi iyi ayarlamanız lazım. Misal self placement olayı şirketlere 400-450 dolara mâl oluyorken, Full placement olayı 600-700 dolar arasına mâl olur. Bu da demek oluyorki; 250 dolara work and travel self yazan reklamların inandırıcılığı gözden geçirilmeli. Her sponsor bir havuz oluşturur, içinde 1000 civarı iş koyar, yada daha fazla. Sonra dünyanın heryerindeki acentalara yollar. Misal; sizin istanbul'da W&T ofisinden görüntülediğiniz bir işi o an Rusya'da görür, Bulgaristan'da, Moldova'da. Dolayısıyla elimizde 5000 iş var demek çok da önemli bi artı değildir şirket için sadece güzel göz boyanır. Sponsor firmanız çok önemlidir. Şirketin çalıştığı sponsor yelpazesinin genişliği size daha rahat bir havuzdan iş bulmanıza sebep olur. Uzun lafın kısası, işini birazcık düzgün yapan 1000 dolarlık şirket ve 1600 dolarlık şirket aynı hizmetleri sunabilir.
Gelelim Şirket'lerdeki bazı sıkıntılara.
1. 50-100 dolarlık kesintiler için öğrenciye zindan edilen Yaz ayları:
Arkadaşlar self placement ile full arasında sirketlere maliyet açısından fark yaklaşık 180 dolardır. Misal, X şirketine, ben self öğrenci olarak gittim, "job offer"ımı verdim. daha sonra bu şirket o formu Sponsora yollayıp, DS formlarını size getiriyor. Buraya kadar olması gereken prosedür. Afedersiniz ama ben öyle insanlar biliyorum ki; benim getirdiğim job offer'la 20 farklı ds başvuran, oradaki isim yerinde oynama yapıp DS alan şirket görevlileri... Neden? Aradaki 180 dolarlık fark için. hmm.. Pekala, en pahalısından iş satın alıp full placement yaptığınızda zaten yüzde yüz kazanmıyormusunuz bu paradan? nedir bu hırs? değer mi öğrencilerin emeklerine ve paralarına?
2. Not ortalaması sorununa verilen cevaplar;
Yukarıda bahsettiğim, programa daha önce katılmış komisyoncu ofis görevlisi, 1.9 ortalamalı potansiyel öğrencisine derki "birşey olmaz ben 1.8 ile geçen sene almıştım vizeyi". Yanlış! böyle bir öğüt verilirmi? sen 50-100 dolar alacaksın diye, 131 dolarını neden riske atıyorsun arkadaşın bu öğüdünle?
- Sözleşmelerin yapılmaması dolayısıyla hak iddia edilememesi,
- ödenmeyen sponsor paraları,
- karşılıklı güven olmadığı için imzalanan senetler,
- günü gününe geçiktirilmeyen öğrencilerin ödemelerine karşılık, geçiken DS formları,
- Craigslist'den iş bulmalar
- ABD Karşılaması yalanı,
- 2000(!) yılından beri tecrübe, (2001'de türkiyeye gelmiş program)
- Ticaret ahlakına yakışmayan şekilde, birbirlerini kötülemeleri
- Gel önce gidelim abd'ye orada iş bulalım, seni 2 gün konaklatalım NY'da hikayesi...
- Aldatıcı Reklamlar.
bu maddelere'de birer birer yazacaktım ama zaten açık seçikler, laf kalabalığı yapmak istemedim. Evet, en çok Öğrencinin gönderildiği 2. Ülke olabiliriz ama Work n Travel ve yurtdışı eğitimi sektör kültürü olarak sonlara doğru sıralanıyoruz.
Herkese;
Şirket, Eyalet, İş Tercihlerinde Başarılar diliyorum.
Bütün Turkishwat ailesini selamlıyorum.
Alıntı
rcp Nickli Üyeden Alıntı
Bookmarks