Herkese iyi forumlar. Kısacası başımdan geçen vize sürecini anlatacağım girecek olan arkadaşlara yardımının dokunacağını düşünüyorum.

9 Mart Çarşamba günü 11 de randevum vardı. Erken gitmiştim 1.5 saat kadar. Herkes kendi halinde görüşme vaktinin gelmesini bekliyordu. Biraz yukarıda bekleyip insanları izlemeye başladım. Girerken ve çıkarken ki surat ifadelerine dikkat ettim ve genelde girerken herkes olağanüstü gergin, çıkarken ise genel olarak gülümseyerek çıkıyorlardı. Bu az olan gerginliğimi de yok etmemi sağladı.

Gerekli prosüdürleri sağladıktan sonra vize aşamasına geldik. Ama burada anlatmak istediğim başka bir nokta var. Vize görüşmesine gitmeden önce kendi kafamda bir vize görüşmesi kurgulamıştım. Sadece görevlinin soru sormasını beklemeyip ben soru sorarak mevzuya girecektim ve benim seçtiğim konu üzerinden sorular sormasını sağlamaktı amacım ki bunda da çok başarılı oldum.

Gişede numaram yandıktan sonra görevliye, merbaha nasılsınız umarım iyisinizdir diyerek mevzuya girdim. O da teşekkür ederim benim nasıl olduğumu sordu. Ben de teşekkür ettim. Bekledim ve ne okuduğumu sordu. Sonra mesleğimle alakalı bir soru sordu ve onu da cevapladım. Peki dönünce ne yapmayı düşünüyorsun türkiyede dedi -ki bu banko soru- o sıra hemen mevzuya girdim ingilizcemi daha da ilerletmemim neden önemli olduğunu mesleğimde kullanmak istediğimi falan filan biraz sıraladım. Konu ilgisini çekecek oldu ki benim istediğim ve düşündüğüm yerlerden sorular sordu. Kolaylıkla ve güler yüzle cevapladım çünkü daha öncesinde bu soruları kafamda sorup cevaplamıştım. Sonrasında vizemin onayladığını söyledi ve iyi tatiller diledi.

Nacizane dost tavsiyesi olarak şunu söyleyebilirim ki, gülümsemek işin püf noktası. Heyecan var herkeste ama kendi heyecanımızı nasıl kırabileceğimizi keşfetmek de çok önemli.

Ayrıca salonda benim denk geldiğim 2 kişi ret aldı, bir kadın bir erkek.

Herkese iyi tatiller ve iyi görüşme dilerim, umarım her şey istediğiniz gibi olur!