en kötüsü benim işimdi
Arkadaşlar baktım ki en iyisi benim işim diye bir başlık var. Dedimki bende en kötü işleri sorgulayım bakalım kimin işi en kötü. Arkadaşlar bunlarıda bilsin ki yanılmasınlar.
Önce kendim yazayım Go Kart World de calıştım ben. Los Angeles Carson da bir yerdi.
İş yerine hergün 15 dk gidiş 15 dk geliş yürüme yolum vardı. Yakın diyebilirsiniz ama cetusa nın temsilcisi Olivia ev ayarlamayınca bizde yakın bir otelde kaldık.
İş yerinde helmet sistemi vardı biz de en alt kademe olduk yeni olduğumuz için üzerimizde turuncu, beyaz, mavi helmetliler vardı bide manager lar vardı. bizse herkesin her dediğine kosturmak zorunda olan sarı helmetliler.
Günesin altında hergün çalışılırdı pistlerde genelde bizler uzak mesafelere depar atmak zorunda kalırdık.
İşveren artiz biriydi yanına gidip konuşamazdık ordaki herkes gibi mektup yazıp cevap beklerdik.
Dandik pitstop cafeden sınırlı sayıda yiyecek vardı ve bizim sadece %30 indirimimiz vardı.
Zorunlu olmadıkça arbalara binemezdik. İndirimli biletlerle mesai dışında binebilirdik.
Zenci bebeler çok salaktı ya da çok ucuktu. arabayı üzerimize bilerek sürüp sakatlamaya çalışan ya da yasak olduğu halde birbirine çarpan tiplerdi. Onun için What's up Nigga yazılı imza olarak
Açık alanda çalıştığımız halde sigara yasaktı ve hatta yemek yasaktı müşteri varken.
Gün boyunca kafada Helmet ve Ayakta bilk üstü botlar giymek zorundaydık. Onun dışında göğsümüzde bi radio pack denilen bişey vardı oraya koca koca telsizler koyardık. Ve her an açık olurdu sürekli orayı dinlemek zorunda olurduk. Kanguru gibi gezerdik( Biz gittikten sonra telsizlerden herkes Türkce anons yapmaya başladı, Güzel kızlar geldi falan gibi, yada bir takım türkçe küfürler-şirket çalışanlarının neredeyse hepsi türkçe bişeyler bilir duruma geldi patron hariç
Bu kadar çalışmanın karşılığı saati 8$+tip ama tip alabilen 1-2 kişi gördüm 3 ayda onlarda 5-10 bişeyler çok değil yani. Overtime neredeyse hiç almadık patron 1-2 kişi hariç kimseye vermiyodu. Haftada 30-35 saat veriyodu sadece. Ve biz kazandığımız paranın %60 ını otele verip geri kalanınıya zorunlu ihtiyaçları karsılıyoduk(yemek yemek gibi)
Evet arkadaşlar herseye ragmen arkadaşlıklarımız mükemmel di hergün otele gelip ziyaret edenler olurdu patron hariç. Bizim imkanlarımızın sınırlı olduğunu bildikleri için gece çıkışlarında otele bırakanlar olurdu onun dışında bizleri gezilecek birkaç yere götürmeyi hiç sorun etmezlerdi. Arkadaşlıkları olmasa kaçardık zaten para da kazanamadık
Yine de şunu söylerim yeni gidecek arkadaşlar. Benim cebimden çıkan para yani zararım 4000ytl, bu para ile 3 ay amerikayı yasadım. Bu bir tecrübedir ve ben hayatta en pahalı şeyin tecrübe olduğunu biliyorum. Kötü geçmesini istemem kimsenin 3-4 ayının fakat geçse bile emin olun sizin 4000 liranız boşa gitmemiştir. Hayatınızda ki en renkli duyguları yaşayacaksınız en güzel anıları paylaşacaksınız. 4000 liram olsa yine verir yine giderim. Siz kendinizi iyi hissederseniz olumsuzlukların dışındaki olumlu şeyleri düşünürseniz 3-4 ay nasıl gecerse gecsin önemli olan hayatınızdaki yeri olacaktır ve bence bunu belirlemek sizin elinizde.
Evet arkadaşlar yokmu daha kötüsü....
Alıntı
Bookmarks