Oraya tum kisa sureligine (wat ve dil okulu) gidecekler icin tecrube olsun diye anlatmaya devam...gelelim havaalanindan sonraya, babacan tavirli gumruk memuru bana iyi gelmisti aslinda. Dogruca son check noktasina yoneldim bavullarimi da orda kontrol ettirdikten sonra the u.s.a. ye ayagimi bastim.
Anlasma geregi biz havaalaninda kalacagimiz aileler tarafindan karsilanacaktik. Her evde sadece bir Turk olacakti ve doldurdugumuz istek formlari vardi (aile cocuklu olmasin, pet hayvani istemiyorum gibi) ki ben pet hayvani istemiyorum secenegini isaretlemistim ki bu istek amerika da kahvaltida simit istemek gibi biseymis. Gumrukde harcadigim vakitten dolayi diger arkadaslar biras beklemisler. Neyse herkes ailelerinin yanlarina dagildi ikiser ucer...Ahanda ikinci sok...
Biz iki arkadasi Bob adinda bi amca aldi. Adam 60 li yaslarda kendine bakmaya bile hayri yok... dedim bu adam mi bize bakacak neyse karisi yardimcisi filan vardir heralde diye yola devam ediyoruz ki benim alerjim vardir, hemen alirim, basladi bogazim gidiklanmaya...tabi bilen bilir kopek tuyune karsi olan bir alerjidir bu. Arabanin ici les gibi ayrica her taraf kopek tuyu. Bir anda adami kopek avcisi sanacaktim da araba kopek avlamaya pek uygun degildi. Ne biliyim adamin 3 tane kopeciginin! oldugunu.
Amcanin evine geldik sonunda... semt tam amerikan filmlerinde gordugumuz gibi, guzel mustakil bahceli garajli evler, fakat amcanin ki hayaletli ev gibibavullarimizi aldik kapidan iceri girecegiz ki kopekler havliyor sonradan anliyoruz ki, iki haskey bir buldog. Pek bi severim!!! de ben bu hayvanlari neyse adam kopekleri uzaklastirdi, goturdu bagladi ki heralde sesleri kesildi. sonra biz iceri girdik. Amca bizi ust kata dogru goturuyo ama evin ici les gibi her taraf kopek tuyu ve igrenc agir bi koku...Dusunun biz bu evde yaticaz ve yemek yiyecegiz. Merdivenlere dogru yonelmisken amanin bir baktim buldog olani uzerimize dogru yalana yalana geliyor... ben bavulumu biraktigim gibi merdivenden hizla kostum arkadasimda tabi bi odanin icine kendimizi zor attik ve kapiyi kapattik. tabi hayvan havliyor, amcada korkmayin diye bagiriyo. ulan dedim icimden sana gore hersey kolay gelde korkma... kopek havlamasi bir sure sonra kesildi ben kapidan ciktim baktim ortalik sakin amca da geldi zaten bavullarinizi acin yerlesin dedi. Ben bi dakka bu evde kalamam dedikten sonra ayrintilari anlattim (isteklerimizi no pet,single room, no other turkish student, mumkunse yes brazilian female student filan
). Amca bize ifrit oldu tabi, hadi yemek yiyelim dedi... bizi yumusatmaya calisiyor... mutfaga gectik yemek yiyecez ama nasil yiyecegiz. Her taraf kopek kili, her yer pis les gibi kokuyor, muhtemelen kokan kopek pisligi, gozumun onune geldikce hala midem kalkiyor. Neyse biz tesekkur ettik ve odamiza ciktik tekrar. Odaya girince kopeklerin bize niye kizgin oldugunu anladim. Yataklarin uzerinde biz gelmeden bu hayvanciklar uyuyordu ki heralde, her taraf kopek kiliydi, megerse biz bu zavalli kopeciklerin yatagini calmisiz dedim icimden. Bir yandan da muthis bir yorgunluk, yatagin uzerine ucaktan yanimiza her ihtimale karsi aldigimiz kullan at battaniyeleri serdikten sonra uzandigimi hatiriyorum ki o gun ki son hatirladigim sey.
Konu usaribas tarafından (02-09-2011 Saat 11:25 PM ) değiştirilmiştir.
londradan Ny a dogru gıdıyoruz ucakta verılen formu doldurmağa calısıyorum bı yerını anlamadım dur hostese sorayım dedım.bı bayan gecıyodu 28 yaslarında yanımdan pardon bakarmısınız burda ne denılmek ıstenıyor falan fılan yarım yamalak ınglzcemle anlatmağa calıstım.kadın benım aksanıma guluyordu begendı benı sankı sorumu cvpladı.sonra dedı eger konusmak ıstesen hostes odası var asagıda en sondakı koltukların arkasında oraya gel 10 dk sonra konusuruz bırlıkte olur mu dedıof course dedım heyecanla
vayy resmen bana arkaya gel yıyıselım falan demek ıstedı heralde falan dıye dusundum bı an.10 dk sonra gıttıgımde buldgum manzara hıc te bekledıgım gıbı degıldı.3 erkek hostes ve o bayan hostes vardı benı cagıran
neyse o odaya gıttıgıme pısman degılım en azından 1.30 sa konustuk bayanla..ucarken zaten zaman zor gecer sıkılırsınız .. orda abd ye nıcın gıttıgımı ıs sozlesmemı falan gosterdım ..evlı olup olmadıgını sordum erkek hosteslerden bırı hemen atladı kız yenı evlendı falan dıye...o lafa atlıyan erkek hostes dedı ucak ınınce ıstersen otobus termınalıne kadar bırakabılırım dedı bekle benı ınınce dedı ama ucak ındıkten sonra bavulumu aldım bıraz bekledım adam yok ortalıkta bastım gıttım gece saat olmus 12 bı otele yetısmem gerekıyodu kapanmadan oryantasyon ıcın..otele gıttım sonra sabah oldu 2 sat oryantasyon derken dedıler serbestsınız dıye cıktım dısarı gezıyorum nYc yı.bındım ustu acık olan otobuse bı sehır turu atalım dedım.yanıma bı esmer bayan oturdu basladı soru sormaga bı susmadı.nerelısın falan Turkıyedenım dedım ya sen ısraıllıyım dedı.tam da mavı marmara olayı olmus.ıcımden saydırdım kadına.dedım sımdı kadın bana nefretle bakıyodur dıye ama hıc te oyle olmadıgını en son anladım.otobus ustunde sehır turu bıterken kadın bana bır planın var mı dedı yok dedım ben de nıye sordun dedım.o zaman bırlıkte bırseyler ıcebılırız falan dedı sasırdım bı yandan bı yandan da daha Abd de ılk gunun ustelık 20 yasındayım daha bı kac sat once oryantasyonda 21 yas altı kesınlıkle ıckı ıcmesın falan denılmıstı.hemen cevap vermedım dusunuyodum yas sorununu.bayan benım dusuncelı oldugumu gorunce kabul etmıcegımı anladı dedı maybe sleep together yanı bırlıkte uyuruz falan dıyınce falan dıyınce oha dedım bı anda heyecan yaptım bır nevı mavı marmaranın ocünü alcaktım
ok gıdelım dedım ..bı de barlara falan da gırebılecegımı de hıc sanmıyordum.gırdık ılk bara kadın pasaportu goster dedı ondan gıremedık oraya.ıkıncı bara gırdık hıc bısey sormadı oyuzden sorun olmadı yas ıcmege basladık sonra..hıkayenın devamını bırazdan anlatırım sımdı bı yere gıtmem gerkıyor
Konu sucre tarafından (03-09-2011 Saat 01:35 PM ) değiştirilmiştir.
"20 years from now, you will be more disappointed, by the things you didnt do, than by the ones you did. so explore, dream, discover...'' Mark Twain
"20 years from now, you will be more disappointed, by the things you didnt do, than by the ones you did. so explore, dream, discover...'' Mark Twain
"20 years from now, you will be more disappointed, by the things you didnt do, than by the ones you did. so explore, dream, discover...'' Mark Twain
yok artık)
tarih 29 haziran 2011 saat akşam 6 gibi ..jfk'ya indim.tek başıma katıldım bu maceraya.daha önceden sitedeki yazıları takip ederek jfk'dan çıkıp times meydanına nasıl gidilecegini adım adım takip ettim.ve aynen adımları uyguladım çok kolay oldu.bu arada teşekürler turkishwat ailesineyse önce jameica station ordan da metroya bindim ve penn station'da indim.herşey normal 12 saat önce istanbuldaydım şimdi new york.neyse penn stationdan adım adım çıkyıorum merdivenlerden bi çıktım aga bu ne ya dedim.tam akşama doğru ordayım yoğun saatlerdi böyle bi kendime gelemedim o kuleler o kalabalık o şehir vay anasını dedim hayat ne garip 12 saat önce nerdeydin şimdi nerde şoktayım
neyse penn stationdan çıktıktan sonra başladım times meydanına gitmeye.nasıl gidecegimi biliyormuyum tabiki biliyorum google maps sağolsun binaları sokakları ezberlemiştim
sırtımda çanta orta boy valizim yürüyorum zenciler felan mekanlardan çıkıyor selam veiriyolar bağırıyolar çağırıyolar şok geçiriyorum.ve times meydanını buldum.şu kırmızı merdivenlerinin oraya gittim yorulmuşum bi dinleneyim dedim heryer dolu.bende yandaki duvara oturdum.şöle bi kalabalığı izlerken bir şey dikkatimi çekti.tam o kırmızı merdivenlerinin orada çocuğun biri kalabalığın ortasında bi o yana bi bu yana gidip geliyor şöyle bi dikkat ettim giymiş trabzon formasını arkasında da 'habu sevdaluk 7 benu' yazıyo
kendi kendime dedim ki hakikatten adamlara heryer trabzon
![]()
secret nerde burda
bir onceki mesajimda anlattigim kalacak yer sokunu atlattik 5 gun boyunca yasanan iskencenin sonunda...en nihayetinde bana yeni bir ev buldular yine ayni semtte...tabi ilk yasadigim tecrubeden dolayi baya bi tedirgindim ikinci eve giderken. Esyalarimi topladim ve o lanet evden arkama bile bakmadan ayrildim. Yeni eve geldigimde disardan baktim ev muhtesemdi. Arka bahcesi filan olan bakimli pahali bir evdi. Moralim yerine gelmisti.Elimdeki bilgilendirme kagidinda 65 yaslarinda bir cift oldugu yaziyordu my hostfamily. Zile bastim ve ihtiyar bir cift beklerken, kapiyi Brooke Shields gibi bir hatun aciverdi.
Sansim dondu galiba diye dusundum. Kisa bir tanitma ve merhabalasma faslindan sonra iceri davet ve sirt cantam, bir elimde bavul ve diger elimde laptop cantam oldugu halde ayagim takilmazmi esige (tabi onune degilde baska bir yere bakarsan)...dogruca kizin uzerine o beni tutamayinca tabi boylu boyunca uzandik yere
. ikimizde deli gibi gulmeye basladik. Sonra ozur diledim ve esigi gormedigimi soyledim "birseyin varmi" diye sordum. Bana "ne oldu" diye sordu. Ben "basim dondu heralde" dedim. O "niye hastamisin" dedi ve tekrar gulmeye basladi. Bu arada hala yerde uzaniyoruz ve kizin uzerinde gecelik. Ben dusunuyorum ki evin kizi heralde merdivenlerden 6 yasinda bir oglan elinde vantuzlu ok atan tabancayla iniyor asagi. Bir yandanda "ne yapiyorsun anneme" diye bagiriyor. Neyse oku yedik kafamiza bu sefer kiz ozur dilemeye basladi. Ben onemi yok diyorum ama birazdan da babasi elinde emanetle merdivenlerden asagi inerse ne yapcam diye dusunuyorum.
Hemen ayaga kalkmanin o anda iyi bir fikir oldugunu dusunerek kalktim ve kizida kaldirdim ve "oglun mu?" diye sordum. O evet deyince ben gayri ihtiyari "nerde onun ba..." dedim tabi kiz basladi yine gulmeye. (O anda ben kipkirmizi oldum haliyle) Gulumseyerek "burada degil" dedi. "Neyse" dedi "ben sana odani gosteriyim" diyerek merdivenlere yoneldi ben sadece sirt cantami alip onu takip ettim. Odama cikarken gordugum manzaradan baya bi etkilenmis
sekilde odaya girmistik ki ne yazikki odanin kapisinda esik olmadigini farkettim. O an ne kadar uzuldugumu tahmin bile edemezsiniz
.
yok artık too![]()
2 senedır amerıkadayım bı tek ben mı atraksıyonu olmayan bır hayat surdum bu ulkede
Ben ıngılızcesı var sanıpta oraya gıdınce olmadıgını anlayanlardanım
yalnız gıtmıstım ve dıl benı gercekten zorladı. Yaptıgım rezıllıkler anlamadıgım seyler yanlıs anladıgım seyler / ben asık oldum orda wat sayesınde hayatımın askını yasadım cok guzel gunler gecırdım .. Asla unutulmayan ruya gıbı anılar..
Aynen katiliyorum.ingilizcem cok iyi diye gidip te hic olmadigini anlayanlardanimdiolar ya yok 2 hafta zorlanirsin 15 gun gecti mi hersey turur
yok oyle sey arkadas 4 ay kaldim en son is gunum de bile anlamadigim seyler oluyodu.dil ogrenmek bi omurdur.ama baya bi gelisti ingilizcem.bu sene tek basima gidiyorum.housekeeping de calisip ardindan front desk te calisacak kadar gelisti yani anlayacaginiz
![]()
İngilizce Öğretmenliği okuyor olmama rağmen ilk bi hafta ben bile biraz şaşırdım diyebilirim arkadaşlarakıcı hızlı geliyordu konuşmaları...2. haftadan sonra hersey normale döndü tabii
![]()
Güzel yazmışsın be necro
en iyisi, ilk gidiş öyküsünü anlatmalı..
gece jfk'ye indik, sabaha doğru da kalacağımız yere gelebildik özel araçla.. rehoboth beach, delaware'daki bir motel tarzı eve.. sabah gün daha aymadan geldik ama, amerikalılar after-party durumundalar, hepsinin kafası iyi, biri gidiyor kusuyor diğeri bize laf anlatmaya çalışıyor..
biz de zaten hem yol yorgunu hem de ilk defa bi sarhoş amerikanla konuşuyoruz dediklerinin yarısından çoğunu anlamadık.. bekleyelim dedik, uyumayalım çünkü güvenemedik.. neyse 9a kadar bekledik kimse uyanmadı.. tabi bizim şirkete de gitmemiz gerekiyor.. daha önce google maps'ten şirketin yerine bakmıştık buluruz diye düşündük..
önce otobüse bindik, şoför bize daily pass olayını anlatıyor ben adama para teklif ediyorum, al diyorum lanet olası kaç dolarsa al şunu da en yakınına götür bizi, yok para geçmiyor.. neyse anlaşamayınca arkadaşa in dedim otobüstenoturamadık bile..
neyse en azından yönümüzü biliyoruz.. laptop'ım da yanımda, hem kaldığımız yere güvenemedim hem de cep telefonu aktivasyonumuzu yapmamız gerekiyor bi şekilde.. arena's tı sanırım mekanın adı. oraya oturduk ama, abd anılarım anısında en rezili bu. bildiğin aptal gibiydik arkadaşla birliktebir türlü anlaşamadık, abd'de ilk öğrendiğimiz şey buydu: "internet"e internet demeyin. wi-fi falan deyin
her neyse coastal highway'de denizi arkamıza alıp 1 saat kadar yürüyüp anca gelebildik super fresh'e.. bu arada yolda haşatımız çıktı tabi, yol+uykusuzluk ve otobüs şoförüyle anlaşamamanın verdiği hayal kırıklığı.. bi ara ciddi ciddi türkiye'ye dönmeyi düşündük..
sonra şirkettei menajerimizle konuşup ne zaman başlıcaz falan konuştuk hallettik.. bu arada kaldığımız yere güvenemedik, ne o öyle içkiciler falantürkiye'deki sponsor şirketi falan aradık napıcaz edicez ve aşırı moralimiz bozuk
sonra oraya 3 yıldır giden bir türk arkadaş sağolsun kaldığımız yerin güvenli olduğunu söyledi ve tüm yazı orada geçirdik..
ve iyi ki de gitmişim, iyi ki de o evde kalmışım.. ardımda mükemmel anılar bıraktım.. imkanım olsa tekrar gitmek isterdim..
yeni gidecek arkadaşlar, herkes bu tarz sorunlar yaşayacaktır.. zaten oraya kendi ayaklarınız üstünde durmaya gidiyorsunuz, bu tarz sorunlara alışacaksınız.. ben iki kere hastaneye gittim, bi kere bisikletim çalındı polis çağırdım, irene kasırgası yüzünden sığınakta kaldık falan.. bunlar da zaten o muhteşem yazın tuzu biberi..
bunları da ilerde vakit buldukça anlatırım..
iyi günler..
Tam bir macera![]()
kesin gitmek lazım...
eğlence parkının ortasında ilk gördüğüm sarı lacivertli formalı çocuğa (aramızda 20 metre falan vardı) -sarrıııııııı diye bağırdım ve çocuk bozuntuya vermeden laciveeert diye bağırdı, tabii bunu duyan bi ton türk de etrafa toplandı
türküm diye haykırdık bir nevi![]()
büyük bir zevkle okudum, ellerine sağlık![]()
Bu yaz inşallah ben de anılarımı yazacağım sizlere , tecrübelerinizi paylaştığınız için teşekkürler![]()
slm arkadaşlar bnde siteye yeni denebilcek bir zamanda kayıt oldum ama bayadır takip ediyorum sucre kardeş neler yaşamışsın ölebakalım bnde sırayla sponsor mülakatı iş mülakatı ve vize aşamalarını geçebilirsem birçok macera yaşarım gibime geliyor çnkü mıknatıs gibi olay ve ekşın çekiyorum
![]()
arkadaslar sakin ola mc donalds ta calismayin bende baslarsam simdi yazmaya forumun kotasi dolarben 3 hafta dayanabildim mc donalds a en sonunda cok pis delirdim butun personel biz work and travel ogrencilerine karsi tavir almis sekildeydi hepsi emir falan ediyordu en son bir patladim tam patladim , firlattim ici dolu patates kizartma basketini, hep sine ana avrat duz gittim ,bana ayarlana is yeri km hesabiyla 11 km uzaktaydi , hergun 45 dakika hizli tempo bisiklet kullaniyordum , ve doldurmuslar bidunya wat ogencisini oraya sponsrun baskisyla , ondan herkese az saaat veriolardi, bana haftada 20 saat veriolarlardi ve hergun 2-3 saat icin bana 11km gel 11km git 22 km bisiklet kullandiriorlardi , en son cook pis patladim hepsine
2 sene önce Polo Ralp Lauren a kabadayı gibi girip kasada duran sonradan türk olduğunu öğreneceğimiz 2 kıza bizim elemanın 'of be arkadaş hatunlara bak ne ... var ? ' demesi hayatımın en utanc verici anılarından biridir![]()
İlk gidişimde 1 hafta boyunca Türk görmedim,Sonra 2 tane Türk ile tanıştım ve aynı gün otobüste eve dönerken bi ses duydum..Biri Ha S.ktir dedi yarım yamalak,döndüm baktım tanıştığım kişiler mi söyletiyo diye otobüste yoklardı,sonra başka biri "not like that,you should say Hass S.tirr" dedi kim olduğunu göremedim direk yanlarına gittim birader hanginiz Türksünüz dedim ve küfür yoluyla tanıştığımızı anlayan herkes yarılmıştı gülmekten![]()
güzeldi küfürden gidiyoruzbostondan dönüşte mola yeri gibi bir yere girdik.Kasada afroamerikan olunca rahat rahat konuşuyoruz tabi küfürler falan arkadaş menüyü abartınca ulan dedim yavaş bilmem nesine koydun burgerın diye.Kasadaki o afroamerikan ... koymak yes i know you guys should be turkish deyince dedim artık tamam abd nin wat olayını kaldırmasının vakti geldi
![]()
harika dostum! wat ile ilgili ne kadar kötü anı okursam aksine o kadar heyecanım artıyor ve bir an önce gitmek istiyorum. hayata bir kere geliyoruz aman birşey olur aman ölürüz kalırız diye düşünürsek ottan ne farkımız kalır arkadaş!
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)
Bookmarks