Arkadaşlar 29 nisan perşembe günüydü görüşmem zamanından 1,5 saat öncesinden konsolosluğun önündeydim. Saatinden 15 dk önce içeriye almaya başladılar Herkes çok güler yüzlü ve sevecen. Yukarıya çıkıp sıra numaralarını alınca ilk başta kafam çok karıştı ama Herşey çok kolay ve hızlı işliyor. Parmak izim alındıktan sonra asıl sıramı beklemeye başladım bu sırada diğer kişilerin görüşmelerini de duyabiliyordum. Duyduğum sorular genellikle hep aynı Baban ne iş yapıyor annen ne iş yapıyor? Kaç kardeşsin o ne yapıyor nerede. Sen nerede okuyorsun bölümün Not ortalaman ve mezun olduktan sonra ne yapacağın?? Benim sıram yandığı zaman çok heycanlandım orta yaslı renkli gözlü bir bayan güler yüzüyle merhaba diyip nasıl olduğumu sordu. Cevap verdikten sonra hangi eyalete gideceğimi ve orada ne iş yapacağımı daha önce bu tarz bir işte çalışıp çalışmadığımı sordu. Nerede hangi bölümü okuduğumu ve mezun olunca ne yapacağımı sorduktan sonra vizemin onaylandığını söyledi. Bu kadar korkmanın manasız olduğunu o anda anladım teşekkür edip oradan ayrıldım. Benin görüşmem sırasında iki kişi red aldı onun dısında benim gördüğüm kadarı ile herkes vizesini aldı. Korkulacak hiçbirşey yok okulum uzadığı için alamamaktan korkmustum ama kekelemeden kendini ifade ettikten sonra herkese veriyorlar.![]()
Bookmarks