Herkesle Tr`den yola cikipta varmam gereken yere kadar
gecen olaylari paylasmak istedimGecen yaz ilk defa
katiliyodum wat`a sinif arkadasimla beraber ataturk
havalimanina gittik bi yandan heyecan bi yandan korku
bastirirken check in islemlerini vs halledip
ailelerimizle vedalastik sonra direk duty freeye gidip
3er karton sigara aldik cunku bayagi ucuza geliyo 6
dolar civari marlborolar us de.sonra ucak bekledigimiz
alana geldik daha yurtdisina cikmadan etrafimizda
amerikalilari baska irktan insanlari gorunce amerika
havasini yasamaya basladik.sonra ucaga gectik ucagin
buyuklugunu gorunce zaten iyice bi sok oldk daha once
yurtici ucaklara bindigimiz icin 10 kati bi ucak
gorunce afalladik.neyse ucaga gectik arkadasimla ayri
koltuklara oturduk.sagimda iskocyali bi ogretmen
solumda brezilyali bi cocuk vardi.baktim hizli hizli
ingilizce konusuyolar ben sadece aralarindan tek tek
kelimeleri secebiliyorum.sonra ortada ben oldugum icin
malum benide muhabbete kattilar benim heyecan gitgide
artti hayatimda pratik yapmamisimsonra kadin bana
durduk yerde dediki sakin kondomsuz korunmadan bisey
yapma cok onemli hastalik kaparsin vs vs konusunca sok
oldum ben utandim o derece neyse ucakta amerikada
yasayan turk bi kizla tanistim.ucakta hostesler geliyo
biseyler soyluyolar tek kelime anlamiyorum
ingilizcemin cok kotu olmamasina karsilik.neyse 12
saatin ardindan indik newyorkta o kadar buyutmusumki
amerikayi gozumde heralde kapidan indigim gibi cennete
giricem sandim.neyse indikten sonra kalabaligin
gittigi yere dogru yurumeye basladim arkadasimla
sagima soluma bakiyorum ataturk havalimaninin yaninda
burasi gecekondu diye dusunmeye basladim sonra
etrafima bakiyorum zenci polisler falan kultur sokunu
daha ilk dakikalarda hissettim sonra ds belgemzi vs
gosterdigimiz bi gisede kuyruga girdik zenci bi polis
sanki multeciymisim muamelesi yapti resmen gozlerimin
icine dik dik bakip sorular falan sordu neyse orayida
gectik aldik valizleri.ciktik disari les gibi bi
havasi vardi airportun cevresinin nefes alinamicak
derecede.nereye gidicegimizi bile bilmiyoduk
arastirmadan yola cikmistik herneyse taksileri gorduk
tarzanca biseyler soylemeye calistik
anlamadilar.newyork penn stationun oraya gitmek
istedigmizi soyleyince 120 dolar fiyat cekti bize
sonra Allah razi olsun o ucakta tanistigim turk kiz
yardimci oldu bize taksiciyle konustu ucreti 65 dolara
cekti ama sonradan ogrendikki iyi kaziklanmisiz.5
dolara airtrainle sonra subway aktarmali newyork
timesa gidebiliyomusuz.herneyse taksi bizi getirdi
penn stationa etrafima bakiyorum ulan bu ne 14 15 saat
once istanbuldaydim diyorum.tren bileti almak icin
istasyona girdik etrafta herturlu insan var hindisi
brezilyalisi amerikalisi ispanyolu sokaklar desen
kayniyo.bilet gisesine gittik 2 miz bi bileti
anlatamadik gisedeki bayan zenciydi ne biz onu
anliyoduk ne o bizi anliyodu 3 4 dakika kadar sonra
derdimizi anlatabildik.bileti aldik daha 3 saatimiz
vardi trenin kalkmasina bi disari cikalim dedik
ellerimizde valiz yemek yiyicek yer ariyoruz sonra
arkadasim fanatik bucaspor fani yoldan geceni cevirip
ellerine bucaspor atkisi tutusturup resim cektiriyodu
bi meksikan yemekleri yapan restauranta girdik
acayip acikmisiz no pork no pork diyerek domuz
istemedigimizi belirtmeye calisiyoruz uzun ugraslar
sonucu derdimizi anlattik.fiyata bi baktim bi dilim
pizza 6.5 dolar oha dedim bu ne boyle heralde ac
kaldik 3 ay boyunca.tabi ilk gun boyle oluyo
arastirmazsan bisey.sonra arkadasim lavaboya gitti
geldiginde kanka bu tuvalet tikanmis dedi ayrica
taharet musluguda yok dedi benim dunyam o an yikildi
zaten.bende gitti lavaboya gercekten su seviyesi
bildigin agzina kadar dolu ve taharet musluguda yoktu
aynen kanka bozulmus tuvalet dedim arkadasa isimizi
goremeden ciktik tuvalettentren saatimiz geldi
bindik trene bizi bi korku aldi ghettolar falan laf
atiyolar ters ters bakiyolar 4 saat tren yolculugunun
ardindan trenden indik taksiye crown plazaya
goturmesini soyledik 100 metre yola 15 dolar aldi adam
bilseydik yuruyerek giderdik.otele geldigimizde ayni
tuvalet manzarasiyla karsilastik anladikki amerikada
tuvalet sistemi boyleymissimdi okuyan arkadaslar
kesin bu cocuklar cok kaziklanip ingilizce naminada
bisey ogrenememisler diceksiniz ama 1 hafta sonra
insan ne kadar degisiyo uyum sagliyo hayal edemezsiniz
gittikten 1 ay sonra siyasetten dine kadar bi cok
konuda konusuyoduk yabancilarla herseyin en ucuzunu
biliyosun tam kurdu oluyosun oranin.o yuzden ilk
haftaniza ilk gununuze aldanip pes etmeyin
Bookmarks