Beyin Fırtınası...!!!

[sincili]

Arkadaşlar merhaba baktım forumda ilginç konu sıkıntısı çekiliyor bi el atayım dedim genelde olaylara bakış açım diğer insanlara nazaran farklıdır olayları değişik yönlerden ele almayı seviyorum şimdide bu aklıma geldi hepberaber tartışalım !!!

Konu şu...

İnsanları hayata bağlayan şey nedir ?

Biraz açıyorum soruyu...

Biliyorsunuz ki insanların çoğu yaşadığımız dünyanın acı yönleriyle sürekli karşılaşmakta ve acı çekerek yaşamaktadır burada acı çekmekten kasıt sadece fiziksel değildir zihinsel anlamdada kullanılmıştır örnek vermek gerekirse insanlar yapmak istedikleri şeyleri herzaman yapamamaktadırlar çeşitli sebeplerden dolayı bunu yapamamanın verdiği düşÃ¼nsel acıda bir acı çekme biçimdir bana göre...

Ama asıl ve en önemli soru insanlar birgün öleceklerini bile bile nasıl hayata bu kadar çok tutunurlar ve bağlanırlar ?

Sanırım baştaki soruyu şu anda tekrar sorabilirim daha anlaşılır olacaktır.


İnsanları hayata bağlayan şey nedir ?

bu konuda çok farklı yorumlar geleceğine inanıyorum !

dipnot:

Beyin fırtınası, tek başına veya bir grupla yapılabilir Beyin fırtınası sırasında fikirlerin akla gelir gelmez, açığa çıkması istenir. Fikirler başta yargılanmaz ve eleştirilmez, hiçbir fikir saçma olarak değerlendirilmez böylece kişinin tüm fikirlerini çekinmeden, aklına geldiği gibi sunması sağlanmaya çalışılır. Yargılama yapılmadığı için fikirlerin birbirini besleyeceği ve evrileceği varsayılır....!

[scapegoat oldboy]

Cevap veriyorum: Franklin

[Amadeus35]

Doğum anından itibaren kişiyi büyütüp ona her şeyini veren ailesi insanların hayata bağlanmasını sağlayan en önemli öğelerden biridir diye düşÃ¼nüyorum.Çünkü hayatını onlarla sürdürüyosun ve senin kayıtsız şartsız sevdiğin annen, baban, kardeşinlerin ve taibiki diğer aile üyeleri ve sanada aynı şartsız sevgiyi verenler de onlar.İşte bu ilişki hayata bağlanmayı sağlayan en önemli olay.Çünkü onları ve bu sevgiyi kaybetmek istemiyorsun.

[Vİp3r]

BENCE insanları zihinsel anlamda hayata bağlayan tek şey GELECEĞE YÖNELİK UMUTLARIDIR...konuyu bıraz acmak gerekirse beklentısı olmayan ınsanın hıc bır seyı kalmamıs demektır.her ınsann oyle yada boyle((yok dese bıle,inkarda etse)) hayalleri vardır..gerceklesmeyecegını bılse bıle bunları dusunmek insana yasama sevıncı verır..umutlar bir dusunceye bır ınsana bır nesneye baglanabılır.ama hayallerını dusunen ınsan en zayıf anında bıle anlık sevincler yasayabılır ve bu ona extra bir zihinsel ve dolayısı ıle extra fiziksel kuvvet saglar.... bana böre boyle arkadasım =)

[YETO]

Ama asıl ve en önemli soru insanlar birgün öeleceklerini bile bile nasıl hayata bu kadar çok tutunurlar ve bağlanırlar ?

diye sormussun: insanları hayata bağlayan şey bence ölecekleri günü bilmemeleridir! Bu unknown durumundan kaynaklanan ecstasy havası içerisinde kişiler adeta sonsuza dek yaşayacakları inancına kapılırlar. Bundan dolayı da hayatlarına sevgiler, kariyer, para, suç, eğlence vb şeyleri katarak bu dünyaya daha da bağlı hale gelirler ta ki bir rahatsızlık onları buluncaya kadar. En basit bir ameliyatta bile kişi aslında ne kadar aciz olduğunu, işte o zaman hayatın boş; ölümün gerçek olduğunu düşÃ¼nür. Pleasant world ile nihilism arasında gidip durur. İşte hayattaki binary opposition da tam da buradadır! Bilmem anlatabildim mi?
Çok severim felsefeyi. Bu yüzden referans olarak: DEÜ Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Öğr. Gör. Dr. Hakan Dibel'i verebilirim. Keşke birgün onun dersine girme şansına sahip olsanız

[alicavli]

genelde insanlar kendine yakıştırmazlar ölümü.Genel olarak her insan kafasında bir rakam vardır ve herdoğum günü geldiğini geldiğinde aklına o sayı gelecektir ve bu böyle sürecektir taki hayatındaki son ana kadar.İşte arada geçen zaman sürecinde insan çeşitli hayallerle hedeflerle düşÃ¼ncelerle gününü geçirmeye ve ilerdeki hayatını etkileyecek şeylerini yaparaktan hayatını sürdürür ancak hiçbir şey hayata bağlamaz insanı. sadece insan olduğu kişidir yaptığı ve yapmak istediği şeylerle insan kendini daha mutlu daha iyi hayat için yapıcaktır.Velhasım kelam anlatmak istediğim insan ölümü düşÃ¼nmediği için bu hayatta bağlılığı önem vermemekte yaşamını daha iyi sürdürürüm kavramına önem vermektedir.Biraz saçma bir yazı olabilir ama ne yapayım aklıma ilk bunlar geldi

[undefined_object]

Önce hayatı tanımlamak gerekir. Hiç birimiz bu dünyaya gelmeyi ya da ebeveyinlerimizi seçmedik, bu bize sorulmadı da.

Bir gün bir okyanusun ortasında, orta boyda bir sal'ın içinde gözlerimizi açıyoruz. Etrafımıza bakıyoruz, uçsuz buçaksız bir okyanus. Bizden başka sal'larda var. Bu salların kimisi bizimkindne çok daha görkemli ve büyük, bazısı ise tam tersine çok daha kötü bir durumda.

Okyanusun ortasında sal'ı değiştirmek gibi bir opsiyonumuzda pek yok. Yapabileceğimiz tek şey, sal'ın dümenini kontrol edebilmek. Yani gideceğin yönü tayin edebilmek...

Bu noktada şu soru akıllara gelebilir, benim sal'ın niye küçük ya da diğerlerinin salları neden daha kötü a.q . diye hafif bir isyan. . .

bir süredir benimde aklıma takılan hatta bu uğurda bir kaç cemaat toplantısına katılmama rağmen, hiç bişeye ayıkmış değilim. Hatta cemaat daha da beyin sulandırıyor.

[yakuza]

Fena degil, ilginc bir konu, iyi olmus. Cevaba gelirsek de gayet basit. Bence insanlar da bildigimiz koyun sürüsünden farksızdır , dünyaya niye geldik, niye yasıyoruz demeden, cogunlugu dini/bilimsel olarak fazla arastırmadan koyun gibi yasamakta. Arkadaslarım, ailem, cevremdeki insanlar yasıyor hayattalar ben niye yasamayım mantıgı var ? Toplu intihar eylemleri varmıs galiba tarihte bir zamanlar, bizimki de toplu yasama eylemi Genel olarak böyle bence. Beni hayata baglayan ne var dersek hic bir sey. Yasayan herkes gibi öbür tarafın nasıl bir yer oldugunu bilmesem de orada eylemlerimden dolayı cezalandırılabilecegimi düsündügüm icin i dont put a bullet in my head yani Yoksa iş, aile, gayrimenkul, falan filan nereye kadar ya ? Sanki bir cıta var ve zıplayıp almaya calısıyoruz, tam alıyoruz bir cıta daha cıkıyor ortaya ama biraz daha yüksekte, sonra bir tane bir tane daha, döngü devam edip duruyor. Bunlar insanın hedefleridir, her insanın hedefi vardır ama bunlar hayata baglamaya yetmez diye düsünüyorum...

[OceanSoul]

BENCE insanları zihinsel anlamda hayata bağlayan tek şey GELECEĞE YÖNELİK UMUTLARIDIR...konuyu bıraz acmak gerekirse beklentısı olmayan ınsanın hıc bır seyı kalmamıs demektır.her ınsann oyle yada boyle((yok dese bıle,inkarda etse)) hayalleri vardır..gerceklesmeyecegını bılse bıle bunları dusunmek insana yasama sevıncı verır..umutlar bir dusunceye bır ınsana bır nesneye baglanabılır.ama hayallerını dusunen ınsan en zayıf anında bıle anlık sevincler yasayabılır ve bu ona extra bir zihinsel ve dolayısı ıle extra fiziksel kuvvet saglar.... bana böre boyle arkadasım =)

bu arkadaşa genel olarak katılıyorum..insanları hayata bağlayan sey umuttur, kendi farketmese de herkesin bir amacı vardır. amacı olmayan insan boşluğa düşer..ayrıca dünya hayatına ne kadar bağlanılmalıdır o ayrı bir soru. şahsen ben topu topu 50-70 sene sonunda sonlanacak ve geriye birşey kalmayacak bir hayata bu kadar bağlanmanın mantıksız olduğunu düşünüyorum. dünya hayatından daha supreme bir olay var olduğunu düşünerek dünyanın buna bir hazırlık süreci olduğuna inanıyorum..

[sincili]

bu konuda fikri olan başka arkadaşlar yok mu ?

[azuhazu]

kim demis biz yasiyoruz ki olecegiz ? belki biz yasayan oluleriz.belki oldu dediginiz kisilere gore asil bizler oluyuz.aynende akil,ruh ve sinir hastasina deli denildigi gibi.onlara gore de biz deliyiz.

[sincili]

"ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm ben senin için yaşamayı göze almışım"

güncell

[YETO]

If people never did silly things nothing intelligent would ever get done. L. Wittgenstein

[neo-kimyager]

-yeto güzel söz yamışsın yalnız, virgül unutulmuş sanki.
-sincili güzel başlık. ama bu başlığa yazmak da kastırıyor biraz henüz yazamıyorum