2008 yazı wat için 3 arkadaş en iyi firmalardan birine başvurduk .

sanki işler bitiyomuş gibi ve sanki mc donalds dan başka iş yokmuş gibi utah da

mc donalds ı kabul ettik job fairde .iki arkadaşım (biri erkek arkadaşım)benden 2

hafta önce utah a gittiler benim okulum geç kapanıyordu o sene.gittikleri gibi

sorunlar başladı yurt problem oldu benim ayrı yerde kalmamı söylemişler onlarda

başlamış ev aramaya o sıra bir otobüs şoförüyle karşılaşıyorlar adam

venezuellalı 10 senedir utahdaymış adı david.david bizimkileri alıyor ev

bulmaları için kapı kapı arabasıyla dolaştırıyor ama imkansız evler süper ucuz

ama eşyalı pek yok bide orası mormon şehri çok tutucular kız erkek karışık asla

kalamaz .herneyse onlar bir otele yerleşiyor acayip pahalı bir yer bense final

sınavlarımın arasında bizim firmaya koşturup durdum ama o güler yüzlü

danışmanlar beni öyle bir oyaladılarki inanın tiyatrocular bile öyle rol

yapamazlar.hiç bir şey hallolmadan 2 hafta sonra ben gittim ama nasıl gittim bir

ben bilirim.benim elimde da havayollarına ait bilet vardı berlin aktarmalı.sabah

ailem hava alanına bıraktı gümrüksüz bölgeye girdim 206. gate geldim

pasaportuma baktılar ve uçuş yapamazsınız dediler.meğersem transit vize

almam gerekiomuş.orda 2 saat bekleme yapsam bile bu gerekliymiş ve orda

benim gibi 8 kişi aynı durumdan madur halde bekliodu.içinde 4 ü wat çıydı.bizi

ordan bir güzel sınır dışı yaptılar.elimde öküz gibi 2 bavul 3 saat ortalıkta

koşturdum birde öyleki millet bu kız nasıl o bavulları taşıo die bakıodu da

hava yollarına geldim durumu anlattım bileti aldığım yeride şikayet ettim.sonuç

saat 12 thy direk new york uçuşunda kendime yer buldumsadece 4 kişilik yer

vardı ve o kızgınlık o bavullarla o hırsla koşturarak gidip 2 .sırada biletimi aldım

ama geriye kalanlar naaptı bilmiorum.ben şanslılardandım yada şansını kendi

yaratanlardan. okadar strese deydi harika bir uçuş yaptım ama berlinden

transit vize istenio haberiniz olsun firmalara güvenmeyin uçuş araştırmanızı

bizzat yapın.utah a geldiğimde

konaklama olayı başlı başına karşımdaydı david bende kalın dedi evini

gördüğümde tüm fikrim değişti yer bulamamamız bizim için en iyisiydi

3katlı bir villa en alt kat full bizim yemekleri o yapıo biz topluoruz gerçekten bu

başlı başına bir şanstı ve konaklama için neredeyse hiç para vermedik.o çok ii

bir adamdı bizimkiler için playstation 3 aldı ki kendi hiç oynamayı sevmez ve

bilmezdi artık siz düşünün.ve bunun karşılığını hiç beklemedi.ev arkadaşı vardı

bide juan dünya tatlısı bir ispanyol bunların hepsi büyük bir şanstı.bizim

firmamız bile bizimle ilgilenmedi ki $1300 doları cebe indirmesini bildiler düşünün

bu adam hiç beklenti içinde bile olmadı.iş yerimiz berbattı ama erkek arkadaşım

la beni sevgili olduğumuzu bi şekilde öğrenmişler ki ben öğrenmemeleri için çok

dikkat ettim nerdeyse ayrı dükkanlarda çalışıyoduk kendimiz zar zor aynı

dükkana aldırdık ama ayrı uçlarda çalıştık bütün yaz.neyse çalışma faslından

bahsetmek bile istemiorum aklıma geldikçe nefretim kabarıo.travel kısmı

müthişti.gerçi damid den juan da ayrılmak zor oldu davidin köpeği arkamızdan

ağladı çok alışmıştık birbirimize .umarım seneye görüşücez.

erkek arkadaşımla birlikte amtrak(USA demir yolu)dan sınırsız 15 günlük

bilet aldık travel kısmı önceden planlandı san francisco loas angeles san diego

chicago boston new york şeklinde olacaktı ki fazlası oldu.san franciscoya gece

saatlerinde vardık.tren şehir dışına kadar getirio otobüsler var sürekli tren bileti

olana ücretsiz onlarla downtowna ulaşıosunuz.gece 10 da geldiğimizde

inanılmaz bir soğuk vardı ve günlerden pazardı:Sheryer kapalı kalacak yer yok

düşündük taşındık hava alanına gittik uzakdoğu uçuşu hattına girdik kendimize

güzel bir yer bulduk bu arda bavulları tanesi $3 dan amtrak emanete bıraktık

öküz gibi 2 şerden 4 bavul vardı onlarla dolaşamazdık.havaalanından bir güzel

uyuduk diyemiycem gözümü açtığımda polisler vardı.yan bankta oturan adamı

yaka paça yere yatırdılar adam hırsızmış bir tomar para vardı üstünde daha ilk

gün ödümüz bokumuza karıştı ama bilioduk herşey bizim tarafımızdaydı ve

herşey süper olucaktı.önceden aldığımız bir atlas vardı amerikanın sokak sokak

haritasıydı her gün geziceğimiz tarafı koparr yanımıza alırdık tek sorun hava çok

soğuktu kemiklerimin donmasına rağmen inanırmısınız bir kere ne hapşırdım ne

tıksırdım direnç maksimumdaydı3 gün orada gezdik evimiz havaalanıydı 3 .

günün sonunda görülmedik yer bırakmadan los angelas trenine bindik detay

daha yazarsam bir kaç gün yazmam gerekebilirgörülecek yerleri ayrıca başka

zaman yazarım ama biliorum ki ah şurasıda varmış demedim her yeri gezdim bu

uğurda 3 kilo verdim ki bu güzel bişi holywood a gittiğimizi bilmek heycan

veriodu hayalini kurduğum bir yerdi ama inanın san francisco gibi asla olmadı

holywood da amtrak istasyonunda kaldık bizim sırtımız yatak yüzü görmedi

ama size şunu söyliyim amtrak okadar harika trnlere sahiptiki anlatamam evime

gelmiş gibi hissediodum örneğin san diegoya gece gittik böylece gece konakla

masını ortadan kaldırdık trende uyuduk sürekli böle denk getirdik biletlerimiz

sınırsızdı anında bilet alabiliyorduk ama biz hepsini önceden ayıttırmıştık ne olur

ne olmaz diye.holywood da en güzel anım bir bara girdik kareoke bar ve

harikaydı inanın bukadar gülmemiştim hayatımda kapıda brezilyalı fenerbahçe

takım kadrosunu sayabilen güvenlikçi bizi sevip ıd bile istemedi san diego da

benim sevgilim ben hiç ayı görmedim diip beni zoo ya sokunca günlüğü$40

dolardan iflas ettik daha son çeklerimiz gelmemişti ve biz az parayla yola

çıkmıştık chicagoya yola çıkma vakti gelmişti orda paramızı alacaktık 7 gündür

yoldaydık ve orda bir otelde kalacaktık.chicagoya geldik ve günlerden gene

pazardıııııı:S(pazarlardan nefret ediorum)chicagoya tam 42 saatte los angelas

tan geldik ve koyulduk otel aramaya ama bir müddet sonra aradığımız otelin

orda olmadığını yaklaşık 4 saat uzakta olduğunu öğrenince ben artık sukoy

verip yolun ortasında 1 saat fln ağladım.nese 1 saat aramışlığımız ve o eşşek

yüklü bavullarımızla istasyona geri döndük.madem yok ten garında kalalım

derken saat 12 de oranında kapandığını öğrenince hepten sokakta

kaldık.elimizde 40 euro vardı ama pazar ve hiç bi yerde dolar yapamadık

kimsecikler yoktu sokakta terkedilmiş bir şehirdi chicago o gece ve bir tayvanlı

ordan geçerken ona nerde change yapabileceğimizi sorduk oda heryerin kapalı

olduğunu kendisinin değiştirebileceğini söyledi ve bize $70 verdi.okadar zor

durumumda okdar desadüf olduki bu inancım arttı o gün o gece 2 kızı takip

edip bir yurt bulduk paramız olmadığından sadece nete giricez ailemizden para

beklioruz dedik üst katına çıkın dediler bi çıktık sıcacık ortam koltuklarda var o

geceyide orda geçirdik sabah görünmeden tüydük 6 sıraları sokakta kimsecikler

yok bizde bi tür homeless lar ama biz laptoplu parasızlar takımıydık.ertesi gün o

ölü şehir yerini capcanlı harika bir yere bıraktı gene aynı yöntem gezilecek her

yeri gezdik gece haritayı çözmüştük o sokaklarda boş boş gezerken sabah 6

gibi amtrak açıldık gittik banklara yattık ardan 15 dakka sonra bir polis dürtüo

şimdi yandık derken pasaport bilet fln sordu dikkatli olun burda yamayın fln dedi

gitti ama uykudan öle uyanmak varya ben bişi yapmadım diesim geldi

chicagoda son günümüz new yorka trenimiz geceydi son paramızla peynir

ekmek alıp çıktık yola.yemek önemli değildi acıkmıyoduk bile önemli olan

müzelere girmekti paralar hep onlara gittinew yorka gidene kadar trenimizde

yani evimizde bir güzel uyuduk bostana da gitti ama new yorka gene gece

vardık penn station a vardık amacımız orda uyumak yine ztn geç gittik otele

gerek yok dedik o gece biletimizde yoktu gişeler kapanmış gidişe bilet yoktu

ama erkek arkadaşım gene bir yolunu buldu resmen adamlardan torpil istedi

adam öğrencisi turist olduğumuzu duyunca kıramadı bekleme salonuna aldı.orda

kaldık ertesi gün cebimizde yeni gelen son çeklerimiz üstümüzde yeni

kıyafetlerimiz rahatlamış bir şekilde güne başladık otele yerleştik sonunda.3

gün full alışveriş ve gezmeli harika gün geçirdik biz bir çiftten çok çok iyi bir

arkadaşız o yüzden anlaşmamız böyle güzel gezmemize yarıyor her yeri gördüm

harika bir deneyimdi belki erkek arkadaşım olmasa böyle bir şeye kalkışamazdım

ama bende üstüme düşeni yaptım hayatımda en son yaptığım mızmızlanmak her

türlü zor duruma hazırlıklı olmak lazım ama en öenmlisi hayattan zevk almak

lazım en kötü koşulda bile ben geçen sen çok güzel gezdim kısmet 2010 a 4

arkadaş gidioruz seneye ve gene rota amtrakgideceklere şimdiden ii şanslar

şansa ihtiyacınız çok olucak(uzun yazdım yanlışlarım vardır kusura bakmayın ama bu hikaye olanın sadece birazı.eksik var fazla yok)