Bugun (24 Nisan) saat 13.30 da vize görüşmem vardı. Ben gittiğimde birçok watçı arkdaş da konsolosluğun kapısındaydı. öğleden sonra ilk giren biz olduk. Belgeleri kontrolden sonra içeri girdik sıramızı beklemeye başladık. Tabii heyecan dorukta. biz girdiğimizde salon boştu. Ölen tatili olduğu için. Sonra ilk benim numaram yandı. Halbuki benden önce de numarlar vardı.meğerse parmak izine sırayla almıyorlarmış. Gittik türkçe konuşan bir abla vardı. hiç zorluk yaşamadık. sonra tekrar sıramı beklemeye başladım. benimkisi 375 di ilk sırada 371 di. Sırayla vize görüşmesine almaya başladılar. 371,372,373,374 Japonlara benzeyen bi abla göüşmeyi yapıyordu. Tam sıra bana geldi derken baktım farklı bir numara çağırdı. sanırım wat değildi. Sonra diğer pencerede açıldı. ilk beni çağırdı oradan. Kıvırcık saçlı bir ablaydı. Sağolsun gerçekten çok güleryüzlü tatlı bir insandı.

Bir kaç soru sordu. Herhangi zor birşey yoktu. 1 dk falan sürdü sonra tamam ups git dedi. )

Sorulan sorular:

What is your department?
Where is your family life?
What is your father job? (bern emekli deyince)
what did he?
Where will you go in USA?
What will you do ? (ben houskeeping deyince)
Do you help your mother ? ))

Sonra ok dedi. bende thanx dedim )

Bu arada bence önce giren 4 arkdaşı da ups gönderdiler. Kağıt falan vermöediler.