Bu sabah 10:30 da vizem onaylandı.Baştaki sıkıcı bekleme süresini anlatmıyorum.10 numaralı gişede gözlüklü film yıldızına benzettiğim tatlı insan gayet basit sorular sorarak vize almamı kolaylaştırdı.Mülakat 30 saniye sürdü.Aramızdaki konuşma şu şekildeydi.
Ben:Good Morning
Görevli:Good Morning How Are You?
B:I'm Tired And You?
G:Fine.Where Are You Studying At?
B:I'm Studying Eskişehir Osmangazi University.My Department İs Civil Engineer.
G:When Will You Graduate From Your University?
B:I Hope Two Years Later.
G:Where Will You Go İn The USA?
B:I Will Go To Dallas/Texas
G:What Are You Going To Do İn Your Job?
B:Busboy
Ve son olarak Dallasta nereyi görmek istersin? dedi.Dallas'ta bir yer bilmediğimi sadece Dallas Mavericks bildiğimi söyledim.Kağıtlarımı verdi.İyi tatiller dedi.Ben tam kaçacaktım bu belgeyi okudun mu bu arada dedi.Okuduğumu söyledim.Amerikaya giderken yanına bir tane al dedi.Teşekkür ettim ve ayrıldım.Benim vize görüşmem böyle oldu.Artık pasaportumu bekliyorum.Uçuş 16 haziran umarım güzel bir work and travel dönemi olur hepimiz için.Daha vize görüşmesine girmeyen arkadaşlara bol şanşlar.
Not:Açıkcası çok üzüldüm bir wat ögrencisinin yediği ret sonrası yalvarışını gördüm.Gerçekten çok üzücü bir andı.İnsanlar güzel hayallerle bu programa katılıyor ve ögrencinin yalvarışlarına rağmen görevlinin umursamaz tavırla bu hayatının sonu değil demesi işin ayrı bir boyutuydu.Ve benim düşüncem şu şekilde oluştu bence kimin gidip kimin gitmeyeceği daha görüşmeye gitmeden belli.Bu benim fikrim tabi.
Şimdiden herkese iyi tatiller